“Büyük takım farkı”izlersiniz bazı maçlarda. Teknik, taktik çok da konuşulmaz. Gerek de kalmaz. Rakip kaçar, büyük takım kovalar. Öyle de oldu.

Çok kötü başladığı, devamında da çok kötü oynadığı ilk yarıda beraberliği, ilk yarının uzatma dakikalarında ,Dzeko ile buldu. Buldu ama koskoca 45 dakika Fenerbahçe’de, ne top kontrolü vardı ,ne de bir organize atağı. Üzerinde kurulan baskıya da boyun eğdi. Sahanın açık ara en kötüsü Zacj’dı. İsmail hoca müdahale etmek için ne bekliyor demeye kalmadı, Zacj- Crespo değişikliği geldi.

Karşılaşmanın 55. dakikasında İrfan Can ile öne geçti Fenerbahçe.90 dakikanın en “etkili “oyuncusu olan İrfan Can’ın yanına Dzeko’yu eklememek olmaz.

Fenerbahçe’nin öndeyken en büyük sorunu, önde olması. 10 dakika sürdü üstünlük skoru. Kaleye 2. kere gelen Antalyaspor golü kolay buldu. Eşitliği yakaladı. Fenerbahçe gibi bir takımın bu kadar gol yemesi,işin düşündürücü olan kısmı.

Ve yine büyük takım faktörü girdi devreye. “Biz bitti demeden bitmez “diyen Fenerbahçe, galibiyet golünü, kıymetİ kendinden menkul Szymanski ile buldu.

Gelelim sadede, maçın yıldızı İrfan Can’dı. Nokta. Fenerbahçe takımı genel olarak kötü değildi. Şampiyon olduğu sezondan sonra ilk kez dörtte dört yaptı ve geçen sezonlara göre daha umutlu bir görünüm verdi.

Fenerbahçe için belki de , o sene bu sene olabilir.